بنلی در سال ۱۹۱۱ در پسارو، ایتالیا تأسیس شد، که احتمالاً آن را به قدیمیترین کارخانه موتورسیکلت ایتالیایی تبدیل میکند. (موتو گوزی – قدیمی ترین کارخانه موتور سیکلت سازی بدون توقف – در سال ۱۹۲۱ تاسیس شد و پژو به دلیل تاسیس در سال ۱۸۹۸، قدیمی ترین و هنوز هم تولید کننده کارخانه موتور سیکلت در جهان است.) پس از از دست دادن همسرش، بیوه ترزا بونی بنلی تمام سرمایه گذاری ها را انجام داد. سرمایه خانواده را به این تجارت وارد کرد به این امید که کار ثابتی برای شش پسرش فراهم کند: جوزپه، جیووانی، فرانچسکو، فیلیپو، دومنیکو و آنتونیو (“تونینو”). او همچنین جوزپه و جیووانی را برای تحصیل در رشته مهندسی به سوئیس فرستاد. در ابتدا این کسب و کار علاوه بر ۵ برادر مشغول به کار، ۶ کارمند داشت (تونینو به دلیل جوانی کار نمی کرد.)
در ابتدا، فقط گاراژ بنلی بود که دوچرخه و موتورسیکلت را تعمیر می کرد، اما قبلاً قادر به تولید تمام قطعات یدکی مورد نیاز برای تعمیر بود.[۱] در طول جنگ جهانی اول، بنلی سخت کار کرد تا قطعات ماشینهای ایتالیایی را در جنگ تعمیر کند و در سال ۱۹۱۹ اولین موتور سیکلت به عموم ارائه شد. در سال ۱۹۲۰، این شرکت اولین موتور کامل خود را در داخل ساخت، یک مدل تک سیلندر دو زمانه ۷۵ سی سی، که بلافاصله با قاب دوچرخه سازگار شد. یک سال بعد در سال ۱۹۲۱، بنلی اولین موتورسیکلت خود را با استفاده از موتور خود ساخت که در آن زمان به یک مدل ۹۸ سی سی تبدیل شده بود.
اما موفقترین موتوری که بنلی را در عرصه ملی و بینالمللی شناخته شد، موتور ۱۷۵ سانتیمتر مربعی ۴ زمانه با توزیع «آبشار» و میل بادامک بالای سردر سال ۱۹۲۷ بود، راهحلی جسورانه و پیچیده که به زودی به «علامت تجاری» پسارو تبدیل شد. خانه جوزپه بنلی از الگوبرداری یک موتور توسط ادوارد ترنر که در سال ۱۹۲۵ در مجله فرانسوی Moto Revue منتشر شده بود الهام گرفت.
جوزپه، برای شکست دادن رقبا، وقت خود را تلف نکرد و به طور کامل آن پروژه را با ارائه یک راه حل ساده مبتکرانه برای از بین بردن اثرات منفی انبساط حرارتی که این برنامه ها را تحت تأثیر قرار می داد، دوباره تغییرداد.
پنج چرخ دنده استوانه ای با دندانه های مستقیم توزیع (یکی از میل لنگ، سه دور آرام، یکی از میل بادامک) در یک جعبه آلومینیومی نازک که در سمت راست موتور قرار گرفته بود، که در بالای آن نصب می شد، قرار می گرفت. “کاستلتتو” توزیع با میل بادامک و هالتر ضمیمه شده است. کلا به سر موتور ثابت نشده بود، اما کوپلینگ را با درجه ای آزادمی کرد. راه حل شامل قرار دادن دو پیچ با ساقه تا حدی رزوه شده (ستون) در دو سوراخ در پایه بود و روی دو تا از چهار شاخ محکم پیچ می شد. قسمت رزوه دار محکم به سر متصل می شد، در حالی که قسمت پیچ رزوه شده یک جفت آزاد اما بسیار دقیق با دو سوراخ در پایه ایجاد می کرد. پیچ ها را سفت می کردند تا پایه را “له نکنند”، بلکه بتوانند یک بازی چند دهم میلی متری به اندازه کافی برای دو “بلوک” (جعبه) باقی بگذارند.