موتورسیکلت برقی هارلی دیویدسون

Lightning Strikes Twice

صاعقه دوبارمی زند

هارلی دیویدسون اولین موتورسیکلت الکتریکی خود – LiveWire – را در ژوئیه ۲۰۱۹ معرفی کرد که مورد تحسین همه منتقدان قرار گرفت. علیرغم همه تحسین ها، ۲۹۷۹۹ MSRP  دلاری این مدل مانعی را برای خرید ایجاد کرد که بسیاری از کاربران اولیه نتوانستند آن را خریدکنند. به سرعت می ۲۰۲۱ رسید. وقتی شرکت موتور برقی را به برند خود اختصاص داد، LiveWire هنوز برای یافتن جای خود در خط تولید هارلی تلاش می کرد. این تغییر باعث شد که LiveWire به یک راه نجات تبدیل شود، به طوری که ONE 2021 با قیمت ۲۱۹۹۹ دلار – تقریباً ۸۰۰۰ دلار کمتر از نسخه قبلی خود، عرضه شد. با این حال، اسپین آف فقط برچسب قیمت را کاهش نداد. در مقایسه با همتای هارلی دیویدسون، LiveWire ONE گشتاور را به ۸۴ پوند فوت و ۱۰۰ اسب بخار پونی کاهش داد. با وجود این امتیازات برق، ONE برد شهری ۱۴۶ مایلی را حفظ می کند. این رقم ممکن است چشمگیر به نظر برسد، اما خوش بینی معمولاً تخمین های محدوده تولید کننده را پوشش می دهد. برای آزمایش اینکه آیا این ادعاها در دنیای واقعی قابل اجرا هستند یا خیر، ما یک ماه با LiveWire ONE در لس آنجلس، کالیفرنیا زندگی کردیم. LiveWire ONE با برد کافی برای رفت و آمد، عملکرد کافی برای سفرهای آخر هفته، و قیمت خرده فروشی کاهش یافته، اکنون پیشنهاد عملی تری را برای کاربران اولیه ارائه می دهد. با این حال، موتورسیکلت‌ها – حتی موتورسیکلت‌های برقی – فقط در برگه‌های مشخصات وجود ندارند، بلکه باید آن انتظارات را در جاده نیزبرآورده کنند.

LiveWire گزارش می دهد که ONE می تواند تا ۱۴۶ مایل در شهر، ۷۰ مایل در بزرگراه و ۹۵ مایل در شرایط ترکیبی سواری داشته باشد. مسافران شهری و مسافران مسافت‌های طولانی ممکن است این مجموعه مشخصات را نادیده بگیرند، اما با توجه به اینکه اکثر زیرساخت‌های ایستگاه شارژ در مناطق شهری مستقر هستند، اکثر سواران LiveWire ONE مجبورند در شهر اقامت داشته باشند. به همین دلیل، ما LiveWire ONE را تحت چندین شرایط رفت و آمد آزمایش کردیم. برای به حداکثر رساندن مسافت پیموده شده، حالت Range در طول هر آزمایش فعال باقی می ماند. در مقایسه با حالت‌های جاده‌ای و اسپرت، Range قدرت را تا ۴۰ درصد کاهش می‌دهد، دریچه گاز را تا ۵۵ درصد محدود می‌کند، و کارایی را تا ۸۰ درصد کاهش می‌دهد. این تنظیمات ممکن است به عنوان یک اصلاح قدرت قابل توجه به نظر برسند، اما شتاب آن چندان کند نیست. المان کندتر همچنین به سوارکاران کمک می کند تا در ترافیک شهری فشرده حرکت کنند، اگرچه پیکاپ دریچه گاز در اسپرت نیز در سرعت های پایین کاملاً قابل انعطاف است. در کنار پارامترهای توان کمتر، توانایی موتور بالا محدوده حرکت را بهینه می کند. این ویژگی در جایی که شتاب سبک و ترمز زیاد است، مانند ترافیک توقف و حرکت یا محله‌های مسکونی بسیار سودمند است. متأسفانه، ویژگی‌های احیاکننده LiveWire ONE برای رسیدن به ۱۴۶ مایل شهری با یک بار شارژ کافی نبود. با این وجود، ONE قبل از نیاز به قدرت بیشتر به طی مسافت قابل توجهی درحدود ۱۲۰ مایل رسید. سواری با سرعت ۲۵ تا ۳۰ مایل در ساعت مطمئناً این مسافت ۱۴۶ مایلی را امکان‌پذیرتر می‌کند، اما محدود کردن موتورسوار به این سرعت‌ها واقع بینانه یا ایمن نیست. صرف نظر از حداکثر برد گزارش شده، ۱۲۰ مایل برای یک مسافر شهری کافی است. با این حال، محدود کردن مسیرها به خیابان‌های شهر برای بسیاری از سوارکاران ایده‌آل نیست و کاربران واقعاً می‌خواهند موتور برقی را در بزرگراه تجربه کنند.

LiveWire ممکن است نسبت به محدوده شهری ONE خوش بینانه باشد، اما در مسافت پیموده شده در بزرگراه، خود را کم تر نشان می دهد. با ماندن در حالت Range، LiveWire80   مایل بزرگراه را مدیریت کرد تا اینکه باتری لیتیوم یونی ۱۵.۴ کیلووات ساعتی به شارژ بیشتری نیاز داشت. علاوه بر صرفه جویی در باتری در حالت Range، کروز کنترل پای LiveWire را بزرگراه نیز کشیده است. اگر مسیر رفت و آمد ترکیبی یکسان از خیابان‌های هم سطح و بین ایالتی تشکیل شده باشد، LiveWire از این هم فراتر می‌رود و به مسافت ۹۵ مایلی خود می‌رسد. تحت چنین شرایطی، حتی برخی از مسافران حومه شهری نیز می توانند ONE را استفاده کنند.

متأسفانه، شارژ کامل LiveWire از پریز دیواری به ۱۲ ساعت و ۳۰ دقیقه نیاز دارد که ممکن است مسافران مسافت طولانی را از سواری موتورسیکلت برقی منصرف کند. خوشبختانه، هنگام استفاده از ایستگاه سطح ۳، فواصل شارژ مجدد به شدت کاهش می یابد. با این حال، زمان شارژ یک ساعت و ۱۵ دقیقه هنوز از تخمین یک ساعته LiveWire بیشتر است. در حالت جاده، LiveWire قدرت را تا ۸۰ درصد افزایش می دهد و regen را به ۳۰ درصد کاهش می دهد. حالت اسپرت عملکرد را تا ۱۰۰ درصد قدرت، ۸۰ درصد دریچه گاز و ۸۰ درصد regen افزایش می دهد. اگر می‌خواهید مایل‌ها را باآسودگی خاطرطی کنید، ورزش باید حالت اصلی موتورشما باشد. کسانی که به دنبال قدرت عملی بیشتری هستند می‌توانند حالت جاده را انتخاب کنند، اما با واکنش برابر دریچه گاز، قدرت بیشتر و رجین کمتر (در مقایسه با حالت Range)، مزایای عملکرد چندان مطلوب نیست. به همین دلیل، حالت های Sport و Range در دره ها بهترین کارایی را دارند. حالت اسپورت به کاربر اجازه می‌دهد از خروجی‌های گوشه خارج شود و ضریب انرژی بالا، ترمز محکم موتور در نزدیکی پیچ را تداعی می‌کند. برعکس، قدرت بیشتردر حالت اسپورت می‌تواند محدودیت‌های سخت‌ترو بیش از حد ایجادکند. در آن شرایط، Range همان regen کاهش سرعت (مانند اسپورت) را محیامی کند و در عین حال دریچه گاز پاسخ قابل کنترلی را ارائه می دهد. البته، کاربران همچنین می توانند طرح های سواری سفارشی را ایجاد کنند تا سیستم را با سبک سواری خود تنظیم کنند. مهم نیست که سوارکار چه حالتی را انتخاب کند، LiveWire One به اندازه مدل قبلی خود زیرک است. وزن محدود ۵۶۲ پوندی ممکن است از روی پایه سنگین به نظر برسد، اما در سرعت ناچیز است. One با چنگک ۲۴.۵ درجه و فاصله بین دو محور ۵۸.۷ اینچی، بخش‌های فنی را طی می‌کند و در عین حال کاملاً ضعیف باقی می‌ماند.

شاخک پیستون بزرگ Showa و مونوشوک بدون تعادل ممکن است سواری اسپرت را به کروز ترجیح دهد، اما سیستم تعلیق برای جاده‌های شهری نیز به اندازه کافی انعطاف‌پذیر است. ضربه‌های بزرگ مانند چاله‌ها و سرعت‌گیرها می‌توانند کمی آزاردهنده باشند، اما تعلیق‌های کاملاً قابل تنظیم به سوارکاران این امکان را می‌دهند تا فشرده‌سازی، ریباند و بارگذاری اولیه را به دلخواه خود انجام دهند.ممکن است ONE دارای فناوری پیشرفته و تجهیزات با عملکرد بالا باشد، اما نفوذ Bar and Shield همچنان از طریق نشان جدید مخزن LiveWire می درخشد. قطعات هارلی مانند آینه های قطره ای، اهرم های غیرقابل تنظیم و دستگیره های یک اینچی، برخلاف آینده LiveWire ، به نسل رزم ناوهای شرکت موتورسازی هارلی بازمی گردد. حتی چراغ جلوی مستطیلی و چشمک ‌زنهای باریک از Softail Breakout و FXDR که اکنون از بین رفته‌اند، برگرفته شده است.

اکثر قطعات تغییر کاربری داده شده تنها منجر به ناهماهنگی های زیبایی شناختی می شوند، اما تابلو برق در چنین موتورسیکلت با تکنولوژی پیشرفته احساس می کند که جای واقعی خود قرارندارد. با استفاده از کنترل‌های استاندارد هارلی، تابلوی سمت راست دارای دکمه چشمک زن سمت راست، تغییر وضعیت صفحه نمایش و سوئیچ حالت سواری است. با دریچه گاز و اهرم ترمز جلو در دست راست، دستیابی به این کنترل ها اغلب ناخوشایند و گاهی اوقات ناامن است. دکمه‌های بزرگ و چیدمان متقارن ممکن است برای ترکیب رزمناوهای H-D مناسب باشد، اما برای یک موتور برقی خالی یک قدم به عقب است. از قضا، بدون اهرم کلاچ برای درگیر شدن، دست چپ سوارکار برای تنظیم تنظیمات یا فعال کردن چراغ‌های راهنما آزادتر است. با توجه به استقلال جدید LiveWire، امیدواریم که این برند بتواند تجهیزات خود را در آینده توسعه دهد یا حداقل در این مدت کنترل های Pan America را بپذیرد. تابلو برق، اهرم های ترمز سنگین و سیلندر اصلی محوری یک انتخابی عجیب برای یک موتورسیکلت با عملکرد بالا به نظر می رسد کالیپرهای دو پیستونه برمبو تک بلوک در جلو و کلاسور دو گلدانی برمبو در عقب قدرت گاز گرفتن و توقف را ارائه می دهند. با این حال، با یک سیلندر اصلی محوری که گیره های شعاعی را تغذیه می کند، احساس و پاسخ در اهرم بسیار شبیه رزمناو است. مشابه ترمزگیری در مدل های بزرگ هارلی، حرکت اهرمی بسیار محدود است و بازخورد محدودی در ازای آن ارائه می دهد. درست مانند کنترل‌های جعبه قطعات، LiveWire با انتقال به یک سیلندر اصلی شعاعی، جاه‌طلبی‌های عملکرد بالای خود را کاملاً محقق می‌کند.

LiveWire ONE 2021 نه تنها تمام لذت های نسخه قبلی خود را ارائه می دهد، بلکه این کار را با کسری از قیمت انجام داده است. البته، ۲۱۹۹۹ دلار تغییر کوچکی نیست، اما ارزش پایه LiveWire در مقایسه با واحد با نشان هارلی به شدت افزایش می یابد.نه، ONE برای سفرهای طولانی مدت مناسب نیست، اما هیچ موتورسیکلت برقی نمی تواند چنین ادعایی داشته باشد (حداقل هنوز). فناوری و زیرساخت فعلی به سادگی به اندازه کافی برای تطبیق مسافت پیموده شده بالا و زمان شارژ کوتاه پیشرفت نکرده است. با این حال، کاری که LiveWire انجام داده، به خوبی انجام شده است. موتور برقی ممکن است به حداکثر برد شهری خود عمل نکند و زمان شارژ ممکن است از ادعاها فراتر رود، اما تقریباً از هر انتظار دیگری فراتر رفته است. مسافران شهری و سوارکاران دره‌های ناهموار، بهترین خدمات راازONE خواهند داشت، اما همراه کردن عملکرد ثابت شده این مدل با یک MSRP جدید اکنون مانع بسیار کوچک‌تری برای خرید است.